Kostki obrazkowe to jedno z najlepszych i najbardziej uniwersalnych narzędzi na zajęciach językowych. Najbardziej znane są Rory´s Story Cubes, ale ci, którzy znają sklep Flying Tiger Copenhagen spotkali się na pewno też ze Storyteller dice. Do realizacji pomysłów, które dzisiaj zebrałam, możecie wykorzystać dowolny rodzaj kostek, włącznie z tymi wykonanymi samodzielnie lub zastąpić je małymi obrazkami (wydrukowanymi i zalaminowanymi).
Los dados con imágenes son una de las mejores herramientas para incentivar a los alumnos en la clase de idioma. Los dados más populares son Story Cubs, pero los que conocen la tienda Flying Tiger Copenhagen pueden usar también los llamados Storyteller dice. Las ideas que hoy he recogido las podéis realizar con todo tipo de dados, incluyendo los de DIY o los dibujos pequeños imprimidos y laminados.
W tym tygodniu, spacerując po Tigerze, zauważyłam nową wersję kostek. Choć zestaw zawiera tylko 4 kostki (zazwycaj jest ich 9), czerwony kolor i zimowa tematyka przekonały mnie do zakupu.
Esta semana paseando por Tiger he visto esta nueva versión de sus famosos dados. Aunque hay solo 4 dados (normalmente son 9), su color rojo y el tema invernal me han convencido para comprarlos.
Poniżej moje ulubione, sprawdzone sposoby na ich użycie na lekcji hiszpańskiego:
1.
Najbardziej klasycznym zadaniem jest opowiadanie historii powiązanych z obrazkami z kostek. Jeśli chcecie ćwiczyć pisanie, każdy uczeń rzuca wszystkimi kostkami na raz i pisze historię, w której pojawiają się elementy związane z obrazkami z kostek. Jeśli macie do dyspozycji tylko jeden zestaw kostek, po wyrzuceniu uczniowie mogą zrobić zdjęcia kostek, żeby przekazać je kolejnej osobie. To bardzo dobry pomysł na zadanie domowe. Jeśli ćwiczymy mówienie, jeden z uczniów rzuca kostką i tworzy zdanie, zaczynając historię. Kolejna osoba musi kontynuować opowieść zainicjowaną przez kolegę, dołączając do niej nowy obrazek. (Przykład znajdziecie niżej)
Os presento mis favoritos modos de usarlos en la clase de español:
1.
La manera más tradicional es la de contar historias relacionadas con imágenes de los dados. Si queréis practicar la escritura, cada estudiante lanza los cuatro dados a la vez y escribe una historia en la que en cada frase aparece un elemento relacionado con la imagen del dado. Os recomiendo que los alumnos, al lanzar los dados, saquen fotos para poder continuar con otros alumnos (si disponéis de un solo juego). Es muy buena actividad para deberes. Si practicamos la expresión oral, uno de los alumnos tira un dado y construye una frase, empezando la historia. Un alumno siguiente tiene que seguir la historia comenzada por su compañero, relacionándola con la imagen nueva etc.
Ejemplo:
El árbol: A Jorge siempre le ha gustado la naturaleza, por eso, junto con su familia, vive cerca del boque.
El muñeco de nieve: A sus niños les encanta jugar con la nieve en invierno y nadar en verano.
La carta: Por eso, este año en la carta a Papá Noel le han pedido la nieve durante la Navidad en lugar de pedir los regalos tradicionales.
2.
W drugim ćwiczeniu tworzymy pary, jeden z uczniów w każdej parze wciela się w jasnowidza, a drugi zadaje mu pytania dotyczące swojej przyszłości, ale mogą się również pojawić elementy teraźniejszości lub przeszłości (zależnie od pytania). Odpowiadając, jasnowidz musi używać kostek i użyć symboli, aby przewidzieć przyszłość. (Przykład znajdziecie niżej)
Ejemplo:
La pregunta: ¿Dónde voy a vivir dentro de diez años?
El árbol, el muñeco de nieve, la carta: Vas a vivir en una casa de madera en un campo rodeado de montañas. Casi todo el año va a nevar mucho y vas a escribir cartas a tu familia y tus amigos porque no va a haber el Internet allí.
3.
Uwielbiam ćwiczenia typu prawda czy fałsz na moich zajęciach, ponieważ bardzo motywują uczniów do tworzenia rozwiniętych zdań, żeby "oszukać" kolegów. Każdy uczeń rzuca kostką albo wybiera trzy lub cztery obrazki i pisze zdania związane ze swoim życiem (prawdziwe lub fałszywe). Następnie, czyta je, a reszta grupa musi zdecydować, czy dane zdanie jest prawdziwe czy fałszywe. Czasami decydujemy się na wariant pisania dwóch zdań prawdziwych i jednego fałszywego, wtedy odgadujemy, które jest fałszywe. (Przykład niżej)
Me encantan los ejercicios tipo "verdadero o falso" en mis clases porque les motivan mucho a mis estudiantes a construir frases desarrolladas para "engañar" a sus compañeros. Cada alumno lanza los dados o elige tres o cuatro imágenes y escribe frases relacionadas con su vida (verdaderas y falsas). Luego, las lee y el resto del grupo tiene que decidir si cada una de las frases es verdadera o falsa. También, a veces decidimos escribir dos frases verdaderas y una falsa, entonces adivinamos cuál es la falsa.
Ejemplo:
El árbol: Mi abuelo tiene un huerto pequeño detrás de su casa.
El muñeco de nieve: No me gusta el invierno.
La carta: Tengo un tío que me envía postales cada Navidad.
4.
Kolejna aktywność dla całej grupy jest dość podobna do poprzedniej. Jedyną różnicą jest to, że uczniowie tworzą jedynie prawdziwe zdania + swoje imię, zapisując je na małych karteczkach, które następnie wkładamy do worka lub pudełka. Nauczyciel wyciąga karteczki i czyta zdania na głos, a uczniowie muszą odgadnąć, kto jest autorem danego zdania.
Otra actividad para todo el grupo es bastante parecida a la anterior. La única diferencia es que los alumnos escriben solo las frases verdaderas + su nombre y lo hacen en pequeñas hojas de papel que, al terminar, metemos en un saco o en una caja. El profe saca una hoja y lee la frase en voz alta, los estudiantes tienen que adivinar quién la ha escrito.
5.
Ostatni pomysł, którym chcę się z Wami podzielić, polega na wymyślaniu skojarzeń do słowa z kostki. Tworzymy koło i wybieramy obrazek. Każdy uczeń mówi słowo powiązane z jakiś sposób z obrazkiem i podaję kostkę do koleki, który kontynuuje zabawę, dodając kolejne skojarzenie do tego samego obrazka lub do słowa powiedzianego przez poprzedniego ucznia. W grupach bardziej zaawansowanych możecie ograniczyć czas na odpowiedź do 5/10 sekund. Inną wersją tej gry jest zapisywanie skojarzeń w zeszycie przez każdego ucznia przez 30 sekund, następnie uczniowie odczytują swoje skojarzenia i je liczą - wygrywa osoba z największą liczbą poprawnych skojarzeń. (Przykład niżej)
La última idea que quiero compartir con vosotros consiste basicamente en pensar en asociaciones con una palabra del dado. Formamos un círculo y elegimos una de las imágenes del dado. Cada alumno dice una palabra de alguna manera asociada con la imagen y pasa el dado al compañero que sigue el juego, añadiendo otra asociación con la misma imagen o con la palabra dicha por el alumno anterior. En los grupos más avanzados podéis introducir el tiempo reducido a 5 o 10 segundos para cada alumno. Otra variación del juego consiste en que los estudiantes escriben sus asociaciones en los cuadernos durante 30 segundos y, después, las leen y cuentan: gana la persona que tiene más asociaciones.
Ejemplo:
El árbol - el bosque - la ardilla - la naturaleza - el campo - los animales...
El árbol - la bola - el regalo - la Navidad - la Nochevieja - la fiesta - bailar - la discoteca...
Koniecznie dajcie znać, jak podobają Wam się materiały!
Espero que os guste. No olvidéis de informarme de vuestras opiniones sobre el material. También, os invito a seguirme en Facebook.
Klaudia
Entradas relacionadas:
Hola! soy profesor de español en suiza y hoy he descubierto tu página. Me encanta! muchas gracias por compartir tus materiales son realmente fantásticos.
OdpowiedzUsuń